Dat is nou jammer, denk ik wel eens bij een uitvaart. Dan heb je geluisterd naar een mooi lied, en dan klinkt vanaf het laatste slotakkoord een uitbundig applaus. Ik vind dat een beetje ongepast, een applaus voor een artiest terwijl het in die aula helemaal niet om hem of haar gaat. Het schuurt voor mijn gevoel altijd een beetje.
Lied zonder applaus
Als ik advies mag geven, dan raad ik altijd aan om een lied zonder applaus te zoeken. Soms hebben nabestaanden een lied op YouTube gevonden. Op YouTube wordt er door bezoekers vaak meer gekeken naar de live-uitvoering van een lied, dan naar de studioversie. Daarom zie je bij een zoekopdracht die live-versie eerder verschijnen. Als je iets verder zoekt, kom je meestal ook de studioversie tegen. Beter nog is te zoeken op een legale downloadsite natuurlijk, bijvoorbeeld iTunes.
Betere geluidskwaliteit
Zo luisterde ik onlangs tijdens een uitvaart naar ‘The first time ever I saw your face’. De familie had het lied van YouTube gehaald, het was een versie waarop tegen het eind het applaus aanzwol. En dat terwijl er eenzelfde versie bestaat die nagenoeg hetzelfde klinkt, begeleidt door net zo’n groot orkest, in overigens ook nog veel betere geluidskwaliteit, en zonder dat applaus.
Applaus wegwerken met Audacity
Mocht het nou echt niet lukken om een versie zonder applaus te vinden, dan kun je soms het applaus netjes wegwerken. Daar zijn verschillende softwareprogramma’s voor. Zoals het gratis Audacity. Het vergt natuurlijk wel wat oefening om dat goed te kunnen, dus ik word door uitvaartbegeleiders vaak gevraagd om dit te doen. En af en toe zijn er uitzonderingen. Dan is degene die overleden is bijvoorbeeld bij het concert geweest, en moet er persé die uitvoering gedraaid worden. Ik heb wel eens een deel van een DJ-set ingekort tot een mooie lengte, omdat de overleden jongeman en zijn vrienden daar onlangs nog bij waren geweest.
Live versie
Er zijn ook nummers die in de studioversie alles van hun kracht verliezen. Zo word ik altijd geraakt door ‘Gracias a la vida van Mercedes Sosa’, maar wel in de live-versie want de studioversie mist de intensiteit van het optreden volledig. Helaas hoor je dan in de laatste akkoorden het gejoel en het applaus steeds harder worden. Het kan er dus niet af en dat vind ik een bezwaar voor mijn toekomstige uitvaart. Ik weet nog niet of ik dat bezwaar opzij kan zetten.
En ik ken een man die altijd ontroerd raakt van de live-versie van ‘Les feuilles mortes van Yves Duteil in L’Olympia’ in Parijs. Juist vanwege het minutenlange ovationele applaus. Dan is het natuurlijk heel vreemd als je dat applaus weghaalt, het is onderdeel van de beleving. Maar zoals altijd geef ik dan wel het advies: kondig het aan, vertel er van te voren over. Dan beleeft iedereen dat applaus op dezelfde intense manier als de overledene altijd deed.